غواص گلو سیاه
درباره گونه: غواص گلو سیاه
اندازه غواص گلو سیاه 58 تا 67 سانتیمتر است ؛ در فصل زادوولد به وسیله تارک و پس گردن خاکستری رنگ و منقار قلمی راست و سیاه رنگش مشخص می شود . گلویش سیاه است و در طرفین گردن و سینه رگههای نامنظم سیاه و سفید دارد . سطح پشتی آن در دو بخش قرینه مجموعهای از لکههای سفید مربع شکل دارد که نشانه تشخیص خوبی است . در زمستان پروبالی پررنگتر از غواص گلو سرخ دارد و پیشانی اش سیاه است ( بر خلاف گلو سرخ که صورتش سفید بنظر می آید ) . منقارش تقریبا به نازکی غواص گلو سرخ ولی راست است ( نه سر بالا ) . رنگ منقار کبود و نوک آن سیاه می باشد .
صدای غواص گلو سیاه:
صدای این پرنده به صورت سوت ممتد شنیده می شود
- مشخصات زیستی:
-
وزن: 1.5-3.5 KG
-
طول بدن: 58-73 CM
-
گشودگی بالها: 100-127 CM
-
زمان بلوغ جنسی: 2-3 سال
-
فصل زادآوری: بهار
-
تعداد تخم ها:2
-
دوره نهفتگی: 27-29 روز
-
زمان خروج از آشیانه و پرواز: کمتر از یک روز
-
طول عمر : 20 سال
-
فاصله بین دوره تولید مثل: 1 سال
-
رژیم غذایی: ماهیها، حشرات، سختپوستان و دوزیستان
تصویر تخم پرنده
تصویر منقار پرنده
تصویر چشم پرنده
تصویر پنجه پرنده
غواص گلو سیاه
این پرنده، زمستانها، عمدتاً در دریاچهها و آبهای کرانهای به سر میبرد. در ایران، زمستانها به نسبت فراوان و در کرانههای دریای مازندران حضور دارد
غواص گلو سیاه
ماهی ها، دوزیستان و بی مهرگان آبزی مانند نرم تنان و سخت پوستان را معمولاً در زیر 30 دقیقه شکار می کند. یک شیرجه معمولی در زیر آب حدود یک دقیقه طول می کشد، اگرچه غواصی این پرنده تا هشت دقیقه ثبت شده است.
کلیدهای شناسایی گونه غواص گلو سیاه
رفتارشناسی گونه: غواص گلو سیاه
معمولاً به تنهایی یا به صورت جفت شکار و به ندرت در گروه هایی با گونه های متعدد تغذیه می کند. از آبهای بیش از 5 متر (16 فوت) شیرجه میزند. درست قبل از غواصی، گردنش کشیده می شود و گردن خود را تا زمانی که به حالت ایستاده و در تمام طول قرار گیرد، نگه می دارد.
زاد آوری و تولید مثل: غواص گلو سیاه
با عقب نشینی یخ از گستره وسیع جنگل های شمالی و تندرا در بهار، غواص ها به آب ها برای تولید مثل باز می گردد و سال به سال همان محل را اشغال می کند. غواص ها مادام العمر با هم جفت می شوند و بسیار قلمرو هستند و از لانه در برابر همه متجاوزان دفاع می کنند. جزایر کوچک دریایی مکان معمولی برای لانه هستند. آشیانه را در برابر شکارچیان (راکون و روباه) که تخمها را میدزدند، محافظت میکنند.
هر دو والد تخمهای خالدار را برای حدود یک ماه جوجهکشی میکنند. جوجهها، معمولاً دو تایی، از تخم بیرون میآیند. آنها بلافاصله پس از جوجه ریزی لانه را ترک می کنند و شناگران و غواصان زودرس هستند. اما بیشتر دوران اولیه جوجه به سواری بر پشت یکی از والدینش می گذرد که برای محافظت و گرما در میان پرها قرار گرفته است.