اردک های ماهیخوار-sawbills (4)
منقاری باریک ، دراز با کناره‌های مضرس دارند که برای گرفتن ماهی‌ها مناسب است.
معمولا در آب غوطه می زنند و شنا می کنند ، بدنی باریک دارند و بیشتر به غواص‌ها شبیه هستند تا به اردک‌ها . مانند اردک‌های غواص قبل از برخاستن از سطح آب ، تا مسافتی روی آب پا می زنند .
در پرواز بدن آنها کشیده و دراز به نظر می آید زیرا در این حالت منقار ، سر ، گردن و بدن در یک امتداد قرار می گیرد . نر و ماده آنها همشکل نیستند ؛ روی زمین یا در سوراخ‌ها آشیانه می سازند .
اردک های غواص، با منقار کشیده و باریک و کناره های دندانه دار که انتهایش خمیده و رو به پایین است. در تعقیب و شکار ماهی، بسیار ماهرند و روی سرشان تاجی دیده می شود. از روی آب، سنگین برخاسته، اما دارای پروازی سریع و مستقیم اند. که صدای بال زدنشان سوت مانند است (به جز اردک ماهیخوار سفید). در هنگام پرواز، به واسطه ی نگه داشتن سر و گردن به طور مستقیم و در یک امتداد، بدنشان کشیده و دراز به نظر می آید. این پرنده به واسطه ی لکه های سفید پرو بالش از غواص ها متمایز است. نر و ماده همشکل نیستد. عمدتا پرندگانی ساکت اند، به جز در نمایش های جنسی، که پرنده ی ماده، صدای فریاد مانند ی به صورت «کرر» دارد. این پرندگان روی زمین یا در سوراخ ها آشیانه می سازند.
45 سانتی‌متر ؛ اردک سر سفید با سر بزرگ ، بدن فربه و دم دراز نوک تیز و سیخ که اغلب به منظور نشان‌دادن پوشپرهای زیر دم آن را به حالت عمودی نگاهمیدارد ، مشخص می شود . پرنده نر سفید و مشخص با تارک سیاه و باریک ، گردن سیاه و بدن قهوه‌ای رنگ دارد . منقارش در قاعده برآمده است و در فصل جفتگیری رنگ آبی کمرنگ و درخشانی پیدا می کند . ماده و نابالغ اردک سر سفید به طور کلی قهوه‌ای تیره‌اند ، جز ناحیه گونه‌ها که کرم رنگ است و یک نوار قهوه‌ای روی آن دیده می شود . رفتارش شبیه کشیم‌ها است . پروازش سریع و توام با صدای خاصی می باشد ، معمولا نزدیک به سطح آب پرواز می کند و در این حالت با سر بزرگ ، بدن فربه ، بال‌های کوچک و تیره رنگ و دم دراز نوک‌تیز مشخص می شود . اردک دم دراز و فیلوش در مقایسه با اردک سر سفید دمی بلند و قابل انعطاف ، سر کوچکتر و گردنی باریک‌تر دارند .
65 سانتی‌متر ؛ بدنی کشیده و خوش‌ترکیب دارد .
از " کله سبز " بزرگتر و طول بدنش بیشتر است ، منقار خیلی باریک و پاهای قرمز دارد .
در پرنده نر ، سر به رنگ سیاه مایل به سبز براق ، سینه و سطح شکمی سفید مایل به صورتی و سطح پشتی سیاه‌رنگ دارد . در پرواز از روی سفیدی بدن و بال‌ها و سیاهی سر و شاهپرهای نخستین به آسانی تشخیص داده می شود ، از مرگوس کاکلی که کوچکتر و تیره‌تر است به‌وسیله سینه ، پهلوها و سطح شکمی سفید یکدست و نداشتن کاکل افشان مشخص می شود . پرنده ماده با سر بلوطی رنگ و کاکل دار ، سطح پشتی و پهلوهای خاکستری مایل به آبی ، سطح شکمی سفید و اینه بالی سفید و مربع شکل ، شباهت زیادی به ماده مرگوس کاکلی دارد ، با این تفاوت که رنگ بلوطی سر و گردن با سفیدی سینه و رنگ خاکستری پشت حد مشخصی دارد . مرگوس بزرگ در حال پرواز بدنش بیش از حد معمول کشیده بنظر می رسد .
57 سانتی‌متر ؛ از " کله‌سبز " کوچکتر است ، با بدنی باریک و کشیده ، منقار قرمز خیلی باریک و پاهای قرمز ، کاکل افشان و دوشاخه ، آنرا از مرگوس بزرگ متمایز می سازد . سر سیاه مایل به سبز آن از نوارهای سینه‌ای بلوطی رنگش با یک طوق گردنی سفید و پهن جدا می شود . پهلوهایش خاکستری است و طرح بالش شباهت به مرگوس بزرگ دارد ، ولی دو خط باریک سیاه روی آینه بالی آن دیده می شود .
مرگوس کاکلی ماده ؛ از ماده مرگوس بزرگ که خیلی شبیه به آن است به وسیله سطح پشتی خاکستری مایل به قهوه‌ای ، سفیدی چانه و کاکل افراشته‌تر ، سر تیره‌تر که با سفیدی گردن آمیخته است مشخص می شود .
بیش از مرگوس بزرگ به دریا بستگی نشان می دهد ( رجوع شود به مرگوس بزرگ )
40 سانتی‌متر ؛ مرگوس سفید بیش از دیگر مرگوس‌ها به اردک‌ها شبیه است ولی خیلی کوچکتر و منقارش کوتاه‌تر از آنها است . مرگوس نر به نظر سفید یکدست می آید ، با لکه‌های مشخص سیاه در ناحیه چشم .
از نزدیک کاکل خوابیده و سیاه و سفید و خط‌های باریک و سیاه ناحیه سینه و روی شانه‌هایش قابل تشخیص است . پهلوهایش خاکستری کمرنگ و پشتش سیاه است ، در پرواز ، سطح پشتی تیره و طرح مشخص سیاه و سفید بال آن جلب توجه می کند . در دوران تولک قسمت‌های سفید بال نر بزرگتر از سفیدی بال مرگوس ماده است . مرگوس ماده کوچکتر و خاکستری‌رنگ‌تر است با تارک و نیم‌کاکلی بلوطی رنگ ، گونه‌ها و گلوی سفید . قسمت سفید‌رنگ بال در پرنده نابالغ مایل به قهوه‌ای است . ( رجوع شود به ماده اردک تاجدار و اسکوتر سیاه که آنها هم سر قهوه‌ای و سفید دارند )
