از تيره غواصيان 2 گونه در ايران يافت مي‌شود. اين پرندگان شناگر پاهایی نسبتا قوی دارند، که در قسمت عقب سطح شکمی قرار دارد و سه انگشت جنوبی پا نیز پرده‌دار است و این ویژگی سبب می‌شود که پرنده به راحتی در زير آب شنا کرده و غوطه بخورد. بال‌های آنها نسبتاً کوچک، نوک‌تیز و دمی کوتاه و مشخص دارند که در پرواز پاهای‌شان از حد دم تجاوز می‌کند. نر و ماده آن‌ها هم‌شکل‌اند. پرندگان اين تيره با جثه بزرگتر و منقار نوک‌تیز از كشيم‌ها مشخص مي‌شوند. تغذيه غواصيان عمدتاً از ماهی، و نيز از سخت پوستان، نرم‌تنان و حشرات است. غواصیان در سواحل آب‌های شیرین و حاشیه‌ی باتلاق‌و بر روي زمين آشيانه ساخته و تولید مثل می‌کنند و تنها در این هنگام است که از آب به ساحل مي‌آيند و سر و صدا دارند. هنگام پرواز قوز می‌کنند و سر خود را اندکی پایین‌تر از سطح بدن نگه‌مي‌دارند، سریع و مدام بال‌می‌زنند. معمولا در سطح آب‌های باز فعالیت ‌دارند و فقط به ‌منظور زاد و ولد به ساحل می‌آیند. بال‌های آن‌ها نسبتا کوچک و نوک‌تیز است، هنگام پرواز قوز می‌کنند و سر خود را اندکی پایین‌تر از سطح بدن نگه می‌دارند، سریع و مدام بال ‌می‌زنند، دمی کوتاه و مشخص دارند که در پرواز پاهایشان از حد دم تجاوز می‌کند. نر و ماده آنها همشکل است، روی زمین آشیانه می‌سازند. غذای عمده آنها ماهی است، از سخت‌پوستان، نرم‌تنان و حشرات نیز تغذیه می‌کنند. تيره غواصیان 5 گونه دارد كه 2 گونه آن در ايران يافت می‌شود. غواص گلو سرخ (Gavia stella) و غواص گلو سياه (Gavia arctica). غواصيان در فصول جوجه‌آوری يعنی بهار و زمستان تغيير رنگ دارند. غواص گلو سرخ، كوچكترين گونه در بين غواص‌هاست. اين پرنده در فصل توليدمثل با لكه قرمز بلوطی در جلوی گلو و نيز بالا گرفتن سر و منقارش قابل شناسایی است. غواص‌ها را می‌بايست در آب‌های عميق و شور شمال ايران نظير دريای خزر جستجو کرد.